Mniam mniam

Karkówka z czosnkiem.

Uwaga! szkodzi wątrobie, jak kto ma zużytą alkoholem :>

Kawał karkówy naszpikować połówkami ząbków czosnku, obsmażyć na patelni, tak, zeby się ścięło z zewnatrz, a następnie: hopsiup do brytfanki, popieprzyć od serca i niech się piecze.

Genialne do chlebka, mniam mniam.

• Dwie cukinie, długie jak przedramię, w miarę cienkie jak nadgarstek.
• 30 dkg miesa mielonego
• 1 cebula
• 1 papryka słodka i 2cm^2 papryki ostrej
• kartonik siekanych pomidorów Podravki, z czosnkiem i bazylią
• trochę żółtego startego sera

Cebulę drobno posiekałam, zeszkliłam na oliwie, dodalam do tego mięso, rozciapałam na drobno. Cukinię przekroiłam wzdłuż i w poprzedk, wydrążyłam środki tak, żeby z każdej cukinii powstały 4 łódeczki. Do mięsa dorzuciłam pokrojono drobno paprykę słodką i jeszcze drobniej ostrą. I jeszcze pokrojone kawałki wyciągnięte z cukinii. Całość zalałam zawartością kartonika z pomidorami i się dusiło w spokoju. A jak już uznałam, że dosyć tego dobrego, to nadziałam masą łódeczki cukiniowe, wsadziłam je do naczynia żaroodpornego, posypałam serem, skropiłam i wstawiłam do piekarnika. Wyjęłam jak cukinia wyglądała na nie-surową, ale nie pamiętam ile to trwało, nie za dużo.

Kurki kupione przy drodze, na trasie krajowej E7 z Gdańska do Warszawy – 1 pojemnik, taki plastikowy, jak po kiwi czy innych brzoskwiniach.

A dalej.,. dalej było nudno i oczywiście, jak zwykle: cebula drobno posiekana, zeszklona na maśle, do tego poszły kurki – wyszorowane, odpiaszczone, większe pokrojone na mniejsze kawałki, mniejsze zostawione w spokoju. I jeszcze dodałam garść siekanej zielonej pietruszki, uzupełniłam masło.. i tak sobie bulgotało na gazie, a ja w tym czasie robiłam porządki z maślakami.

I gdy kurki były już prawie-prawie (w międzyczasie dałam im trochę wody, żeby miało co odparować), dodałam na patelnię śmietanę, starym sposobem: smietana do kubka, z patelni zgarnąć łyżkę ciepłego i mokrego, zamieszać, wylać na patelnię, wymieszać. Odrobina soli i świeżo zmielonego pieprzu. I koniec, mili państwo. Proste, banalne, ale pyszne.

A teraz będzie o maślakach. Maślaki kupiłam na straganie koło pracy. W robocie zapakowałam je do szuflady, nieco obawiając się, że zapomnę, a szkoda by było..

Maślaki umylam, odpiaszczyłam, pozbawiłam nóg. Szczęśliwie kapelusze nie miały śladów bytności współlokatorów, nóg wywaliłam połowę, bo były robaczywe. Na patelni rozpuściłam sporo masła, wrzuciłam grzyby.. I tak się smażyły, puściły sok, który tak miło się zapienił i wyparował. I smażyły się, smażyły, nie pozwoliłam im się przypalić.. A gdy już znacznie zmniejszyły objętość, a testy organoleptyczne potwierdziły, że na patelni mam coś niesamowicie pysznego, zostały podzielone na dwie porcje (wszak i Konradowi się coś należy…), posolone i pożarte z mlaskiem.